Voornamelijk over Nederlandse en Belgische militairen - periode 1792-1815 -
ze worden alfabetisch geplaatst op waar ze waren geboren en dan op hun achternaam.
Degene waar we niet zeker van zijn, plaatsen we dan daaronder.
Al gaande zullen we ook militairen van andere provincies en landen behandelen...
Uitvoerige informatie over regimenten doen we [nog] niet, daar zijn andere imposante websites voor.
Op 14 mei 1805 werd bij Napoleon besluit de "Garde Nationale" ingesteld als reserves, met doel ondersteuning bij
recrutering. Van alle opgeroepenen werden ca. 50% direkt opgeroepen en het restant geplaatst als reserves.
Later in 1812 werden ook die reserves tot aktieve dienst opgeroepen.
Gedurende die jaren waren er veel dienstweigeraars/deserteurs, die d.m.v. schikkingen onder druk werden gezet om
dienst te nemen waaronder: militaire politie zoek tochten, zware boetes aan familie en het plaatsen van militaire politie
groepen "garnisaires" in huis bij de betrokken families met zodoende extra kosten.
Door die maatregelen kwamen veel van die onderduikers te voorschijn om dienst te nemen, tot ontlasting van de
familie. Dienstweigeraars, weerspannigen en deserteurs vóór dienstneming zullen we niet plaatsen.
Voor de veldtocht naar Rusland had Napoleon anno juni 1812 ruim 675.000 mensen bijeen verzameld, waarvan een
behoorlijk deel uit ge-annexeerde gebieden zoals Limburg. Daarvan waren er 400.000 militairen.
Op 30 juni 1812 waren ze in Vilna (nu Vilnius Lithuanie) - in juli/augustus 1812 in Polotsk en Ostrowno (Rusland) -
op 18 augustus 1812 kwam het leger aan bij Smolensk (Rusland) - op 7 september 1812 bij Borodino (Rusland) -
op 14 september 1812 kwam slechts 100.000 man aan in Moskou (Rusland). De rest waren reeds gevallen door
veldslagen, gedeserteerd of vermoeid achtergebleven, na een forse mars van 1800+ km.
Door tal van redenen moesten ze Moskou vertrekken op 19 oktober 1812 - op 25 november 1812 bij rivier de Beresina
nabij Studianka (Rusland) en op 5 december 1812 arriveerden de overlevenden terug in Vilna (Vilnius Lithuanie).
De hele weg terug moesten ze kampen met kozakken, vriezende temperaturen, geen voedsel, geen moraal en ziekten.
In het noorden van Vilna had de Franse generaal van fortificaties Chambarlhiac met zijn team 6 schansen gegraven en
Napoleon had gedacht om daar winterkwartier te houden, echter de temperaturen waren 30-40 graden onder nul, de
meesten van die overlevenden werden dood gevroren.
In 2001 had men in Vilnius massa graven gevonden in die 6 schansen ook wel loopgraven met ca. 40.000 personen,
die blijkbaar 1812/1813 door de lokale bevolking en Russische militairen daarin waren geplaatst in bevroren toestand.
Vervolgens werd in 2002 de skeletten herbegraven op een begraafplaats naast begraafplaats der helden.
Een rapport en afbeedlingen daarvan kan men als pdf downloaden en lezen.
De museum van Lithuanie in Vilnius [Vilna] heeft behoorlijk aantal dingen in tentoonstelling gevonden bij die overblijfselen.
In september 2015 vond men bij Rödelheim (D) skeletten daterend uit 1813 ten gevolge van een veldslag waarbij 15.000
mannen waren omgekomen [link].
Van die 400.000 kwamen er 20.000 meest Fransen terug. Slechts 1000 of zo ervan waren nog in staat om dienst te nemen.
Een klein aantal zijn later uit Russich gevangenschap terug gekeerd, sommige na 2 jaar en sommige zelfs na de Waterloo
veldslag in 1815. Overwegend de meesten, waaronder aantal vrouwen, bleven echter achter op Russisch grondgebied
onder meest trieste omstandigheden. Die chaotische terugtocht maakte enig administratie onmogelijk, er zijn dan ook
daarvan weinig papieren van.
Dat gebeuren ging eigenlijk door het hele leger van Napoleon in diverse landen, waar de moraal terug lopend was
gekoppeld met de onervarenheid van de troepen, slechte voorzieningen, minieme voorraden en ziekten.
Ook daar was de overleving van militairen niet goed te noemen en administratie ervan moeizaam tot onmogelijk.
Elk stuk informatie over loopbaan van militairen, maar ook hun lot is van belang voor ons ter aanvulling,
gaarne daarvan melding aan ons, het liefst met foto en bron waar het was gevonden.
Net na de overwinning bij Waterloo [18-6-1815] deed de burgemeester van Venlo een oproep aan de inwoners om de
"dappere krijgslieden met onze trouwen bondgenoten" te ondersteunen.
de auteur/bewerker: Andreas W.D. Driessen op ten Bulten